Ο ρόλος των ερυθρών αιμοσφαιρίων είναι να μεταφέρουν το οξυγόνο στους ιστούς, μέσω μίας πρωτεΐνης που περιέχουν, της αιμοσφαιρίνης και αντίστροφα, να μεταφέρουν το διοξείδιο του άνθρακα από τους ιστούς. Η μέση διάρκεια ζωής τους είναι περίπου 120 μέρες.
Η ακριβής μέτρηση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων στο αίμα γίνεται με την μέτρηση του αιματοκρίτη (ένας δείκτης ο οποίος αναφέρεται στον όγκο των ερυθρών αιμοσφαιρίων που καταλαμβάνουν στο αίμα) και γίνεται με μία γενική εξέταση αίματος. Οι φυσιολογικές τιμές του αιματοκρίτη είναι 36 - 48% για τις γυναίκες και 40 - 52% για τους άνδρες.
Η ερυθροκυττάρωση κατατάσσεται σε δύο κατηγορίες:
- στην πρωτοπαθή (η οποία προκαλείται από μία διαταραχή του μυελού των οστών ή λόγω κληρονομικότητας)
- στην δευτεροπαθή (επίκτητη - η συνηθέστερη μορφή εμφάνισης, η οποία οφείλεται κυρίως σε καταστάσεις που προκαλούν την ύπαρξη χαμηλών επιπέδων οξυγόνου στους ιστούς, όπως π.χ. το κάπνισμα, πνευμονοπάθειες, μεγάλο υψόμετρο διαβίωσης, νεφρικές και ηπατικές παθήσεις κ.α.)
Πολλές φορές, μία σοβαρή αφυδάτωση (π.χ. από πυρετό, διάρροια, εμετό), μπορεί να προκαλέσει αύξηση του αριθμού των ερυθρών αιμοσφαιρίων λόγω μείωσης του όγκου του πλάσματος. Αυτή η κατάσταση συνήθως είναι παροδική και ονομάζεται σχετική / ψευδής ερυθροκυττάρωση.
Τα συμπτώματα που συνήθως παρουσιάζονται είναι:
- Κόπωση
- Ζάλη
- Εμβοές
- Πονοκέφαλος
- Μώλωπες
- Αίμα στα κόπρανα
- Κόκκινο δέρμα